مهمان حبیب خداست اما مهمان ناخوانده‌ای که وضعیت میزبان را در نظر نگیرد و هر وقت که اراده کرد به مهمانی سرزده رفت، بیشتر آزاررسانی کرده است.
تصور کنید فردی را که ساکن یزد است و اقوام او بخواهند برای انجام کاری به این شهر بروند و به طور ناگهانی هم مهمان او شوند. این اتفاق اگر به طور محدود و انگشت‌شمار رخ دهد، مشکلی ایجاد نمی‌کند اما اگر قرار باشد این مهمانی‌های سرزده هر ماه چندین بار تکرار شود، نتیجه‌ای جز مختل کردن زندگی دیگران ندارد.
دنیای امروز با دنیای چند دهه قبل متفاوت است. معیشت‌ها سخت شده و گرفتاری‌ها زیاد شده است؛ در چنین وضعیتی روا نیست که خانه آشنای خود را در شهری دیگر به عنوان «رستوران»، «هتل» و یا «نگهدارنده کودکان» فرض کنیم. دیگران هم مشغله دارند، گرفتاری دارند؛ گناهکار نشده‌اند که در شهر دیگری ساکن هستند.
مهمانی رفتن آداب خاص خود را دارد، این آداب را نباید فراموش کرد…