شعر زیر سروده محمد گرجی، یکی از شاعران اناری در خصوص امامزاده محمدصالح (ع) انار است.
چو رسیدی انتهای بولوار بهشتی
دوباره آغاز شود یک سرنوشتی
چشمانت بارگهش در خود ساز کند
آن پرچم دلربایش تو رو آواز کند
آن پرچمی روی گنبد بر افراشته است
به رویش نامی ز ایزد نگاشته است
امامزاده نگین سبز است در شهر انار
این آقا هست ابن ائمه اطهار
آنچه هر اناری به آن می‌کند افتخار
وجود این سید است ما را مولا و سالار
گر زصحن امام علی کنی تو عبور
نظاره کنی سقاخانه و اهل قبور
زائرسرایش محیط صحن امام علی باشد
این آقا زائرش را ضامن و ولی باشد
حک شده آیات قرآن درون هر کتیبه ای
برای بیننده ی آشنا یا غریبه ای
چو وارد شدی به صحن اصلی بکن نگاهی
بادیده ات بینی رخ مردان الهی
آن شهیدانی دعوت حق را لبیک گفته اند
اندرین صحن مبارک یکایک خفته اند
گرخواهی روحشان شاد شود به وفور
بی فاتحه زحریمشان مکن تو عبور
چو چشمت به ضریح دلربایش افتاد
حاجت رابا قلب صاف بکن یاد
وانگه ضریحش بگیر و فاتحه ای قرائت کن
ازین پس زفسق و فجور تا ابد برائت کن
گنبد و بارگهش پر از صفا و روحانیست
غبار ضریحش بهر دردی درمانیست
حاجت روای هر اناریست و هر مسافر
رأفت و مهربانی درونش هست وافر
کبوتران حرمش آسمانی تازه می سازند
ایوان و صحن او عجب دلنوازند
هر زمانی ز دنیا شدی تو دلخسته
بیافکن نظری بر آن دو گلدسته
در مهدیه اش نماز را هر جمعه آواز کنند
قفل بهشت برین را این گونه باز کنند
گرجیا می کند روز محشر تو را شفاعت
گر نماز اقامه کنی در حریمش با جماعت
