سایت عصر ایران در مقاله‌ای با انتقاد از ردصلاحیت گسترده کاندیداهای انتخابات مجلس، ابراز امیدواری کرد که شورای نگهبان این اشتباه هیات‌های نظارت را جبران کند.
متن کامل این مقاله به شرح زیر است:
اجرای برجام، که هنوز در گام‌های نخستین آن هستیم، فصل جدیدی را در تاریخ معاصر ایران رقم زده است و اگر مخالفان این توافق تاریخی، در کارشکنی‌هایشان موفق نشوند، تحولات بسیار ارجمندی در انتظار ایران، منطقه و جهان خواهد بود.
درباره ایران، آنچه بسیار مورد تأکید قرار می گیرد، آثار مثبت اقتصادی برجام، از جمله رفع تحریم‌ها و گشوده شدن درهای اقتصاد ایران به روی جامعه جهانی است.
این، هرچند دستاورد بسیار بسیار بزرگی است، اما بزرگ و راهبردی‌تر از آن، اعاده «مشروعیت جهانی ایران» است که در طول سال‌های گذشته، با برخی ندانم‌کاری‌ها از داخل و عداوت‌ها از خارج، به شدت آسیب دیده بود.
واقعیت این است که شأن کشوری با چنین عظمت، تاریخ و تمدنی، بسیار بالاتر از آن است که نزد افکار عمومی جهان در ردیف کشورهای دست‌چندم جهان قرار گیرند و مثلاً نام ایران را در کنار سودان و سومالی و لیبی و نظایر آنها قرار گیرد. البته هر کدام از این کشورها و ملت‌هایشان، محترم هستند ولی قاعده عقلی و تاریخی این است که هر کسی باید در جای خود باشد که بحث در این باره را به مجالی دیگر وامی‌گذاریم.
حرکت ایران به سمت جایگاه واقعی خود در مناسبات جهانی، به حدی مهم و راهبردی است که نگرانی وزیر خارجه سابق اسرائیل را نیز در پی داشته است. این سخن تزیپی لیونی را بخوانید: «ایران در حال بازگرداندن مشروعیت جهانی خود است، این در حالی است که اسرائیل در حال از دست دادن مشروعیت خود است.»
بدیهی است هرچه جایگاه جهانی یک کشور بالاتر باشد، همه مؤلفه‌های قدرت آن کشور نیز از اقتصاد و فرهنگ گرفته تا سیاست و نظامی‌گری، تقویت خواهند شد و این، مهم‌ترین عامل شادمانی ایرانیان میهن‌دوست و اصلی‌ترین دلیل ناراحتی دشمنان یا رقبای ایران از «برجام» است.
در این میان، اتفاق بسیار مهمی در شرف وقوع است که می‌تواند نقش کاتالیزور را ایفا و روند رو به رشد مذکور را تسریع کند یا برعکس، در حکم سنگی باشد که در مسیر حرکت جدید ملت ایران قرار می‌گیرد و آن «انتخابات هفتم اسفند» است.
این دوره از انتخابات، به دلیل همزمانی با شرایط جدید ایران، بسیار مهم‌تر از اکثر دوره‌های قبلی است و عامل مهمی که تعیین می‌کند انتخابات هفتم اسفند، هم‌راستا با افزایش مشروعیت جهانی و ارتقای قدرت ملی عمل می‌کند یا برعکس آن، میزان مشارکت مردم ایران است.
از همین روست که رهبر انقلاب با تأکید ویژه بر مشارکت حداکثری در انتخابات هفتم اسفند تصریح کردند که این انتخابات متعلق به ملت و ایران و نظام است و بر همین مبنا، خواستار حضور کسانی که حتی رهبری و نظام را هم قبول ندارند در انتخابات شدند.
ایشان ادبیات مشابهی را نیز در آستانه انتخابات ۲۴ خرداد ۹۲ بیان داشتند که نتیجه «حضور اثربخش مردم» نیز شکست تندروها و پیروزی جریانی بود که بیش از سایر رقبا، مطالبات عمومی را نمایندگی می‌کرد.
عامل بسیار مهم در میزان مشارکت نیز، بالا بودن تعداد گزینه‌هایی است که مردم می‌توانند به عنوان نمایندگان خود در مجلسین شورا و خبرگان، داشته باشند. هر چه شورای نگهبان در تأیید صلاحیت‌ها، مدبرانه‌تر عمل کند، به همان میزان، تعداد گزینه‌های پیش روی ملت بیشتر می‌شود و مشارکت بالاتر می‌رود.
با این اوصاف، ثمره سال‌ها مقاومت و رنج مردم ایران در پرونده هسته‌ای و تحریم‌ها، اینک در دستان شورای نگهبان است.
اگر یک مشارکت ۷۰ الی ۸۰ درصدی در انتخابات صورت گیرد و نمایندگان مردم با آرای بالایی به مجلس بروند و مثلاً نماینده اول تهران به جای ۸۰۰ هزار رأی با دو میلیون رأی به مجلس برود، آنچه حاصل خواهد شد، فراتر از برنده شدن این شخص و آن جناح، افزایش مشروعیت جهانی جمهوری اسلامی و قدرت ملی است.
حال باید دید آیا شورای نگهبان، با نادیده گرفتن منافع جناح‌های خاص، زمینه مشارکت بالای مردم و تقویت جمهوری اسلامی را فراهم خواهد ساخت یا به اشتباه استراتژیک هیأت‌های نظارت در رد صلاحیت‌های گسترده دامن می‌زند و نظام را با یک مشارکت حداقلی، تنها می‌گذارد؟!
