کتاب “قالی‌های عشایری جنوب ایران”، نوشته “جیمز اُپی” که در برگیرنده اطلاعاتی در مورد فرش و دستبافت‌های عشایری است، ترجمه و منتشر شد.
طاهره نوری کوچی، مترجم کتاب “قالی‌های عشایری جنوب ایران” اعتقاد دارد که این کتاب دیدگاهی منحصربه فرد از بافته‌های خارق‌العاده پنج گروه اصلی عشایر جنوب ایران ارائه می دهد و می تواند منبع مطالعاتی قابل توجهی برای پژوهشگران فرش دستباف عشایری باشد.
نوری به ایسنا گفت: جیمز اُپی متولد سال ۱۹۳۹ میلادی در ایالت اوهایو آمریکاست و نوشته‌های “گئورگی ایوانوویچ گورجیف” او را با سنت های بی نظیر فرشبافی در آسیا آشنا کرده است.
وی گفت: اُپی، به دنبال مطالعه نظریات گورجیف درباره تاریخچه کاربرد نواها در زمان ساخت بناهای باشکوه معماری اسلامی و نیز کتاب معماری ایرانی اثر “آرتور پوپ” شیفته معماری اسلامی شده و راهی تبریز، اصفهان و شیراز می شود. حضور در بازار وکیل شیراز او را با قالی های عشایری جنوب ایران آشنا می کند و آنچه در ادامه این آشنایی اتفاق می افتد، حرکت اپی به سمت دنیای زیبا، باشکوه و منحصر به فرد قالی بافی عشایر ایران است، حرکتی که او را به پژوهش و تجارت در این عرصه مشغول می کند.
نوری اظهار کرد: متاسفانه قالی‌های عشایر و روستانشین برای سالیان درازی به اشتباه نامگذاری شده و همگی با اسامی تجاری نه چندان دقیق شناخته شده بودند ولی جیمز اپی، برای اولین بار بافته‌های آنان را به طور کامل مشخص و تعریف کرده و در کتاب خود، تفاوت‌ها و شباهت‌های بافته‌های اتحادیه‌های ایلی قشقایی و خمسه، بختیاری، افشار و ایلات لر و بسیاری زیرگروه‌های عشایری دیگر را با استفاده از تصاویر باکیفیت رنگی و توضیحات روان معرفی کرده و به ثبت رسانده است.
این فارغ‌التحصیل رشته فرش و مترجم کتاب قالی‌های عشایری جنوب ایران، خاطرنشان کرد: در این کتاب که در ۲۳۶ صفحه تدوین و منتشر شده، شواهدی از تأثیر شیوه های قالی بافی متقدم و متأخر در قالی‌های عشایری نیز ارائه شده است.