محمد برشان، کارشناس تاریخ آب و آبیاری و عضو مرکز بینالمللی قنات میگوید که «در انار، رفسنجان و زرند با افزایش کشت پسته، یک فاجعه زیست محیطی را میبینیم، پستهای که برای تولید هر کیلو از آن ، آب زیادی مصرف میشود و در این بیآبی، هم ما را با بحران موجه کرده است و هم روزنههای تخلخلی درون زمین به دلیل کشت زیاد از بین رفتند.»
سود تولید پسته استان کرمان چیزی در حدود ۳۰ میلیارد دلار بوده است اما برای تولید این میزان پسته ۸۰ میلیارد دلار منابع آبی مصرف شده است.
معادله خیلی ساده و معنادار است؛ ۵۰ میلیارد دلار ضرر غیر قابل بازگشت به خاطر تولید غیر اصولی پسته، هزینه کشاورزی سنتی است. این ۵۰ میلیارد دلار ضرر نه با ورشکستیهای شرکتهای اقتصادی قابل قیاس است و نه حتی میتوان آن را مشابه ضرر ایران از عقب افتادن در برداشت از میادین گازی مشترک دانست.
در شهرستانهایی که پسته کشت شده، منابع آبی از بین رفتهاند و دیگر تجدیدپذیر نیستند و نبودن آنها زندگی را در این مناطق از بین خواهد برد.
کارشناسان معتقد هستند که اگر روال برداشت پسته با شدت ادامه داشته باشد، تا چندین دهه دیگر منابع آبی این شهرستانها تمام خواهد شد.