قدیری، یکی از شهروندان اناری در منزلش اقدام به کشت محدود پنبه کرده است.
این روزها یادآور دوران کولک چینی است.
پنبهکاری در انار در سالهای قبل از انقلاب ۱۳۵۷ شمسی در سطحی بود که مازاد مصرف مردم به کارخانههای پنبه یزد فروخته میشد یا اینکه برای به روسیه صادر میشد.
هند یکی دیگر از بازارهای عرضه پنبه تولیدی انار بود. سیدعبدالرحیم اصفهانی معینالتجار در سندی که مربوط به سال ۱۲۷۳ شمسی است، خطاب به محمدحسن امینالضرب آورده: «کولک نوق، انار، شریفآباد و کشکوئیه، بهترین محلوج این صفحهجات است. در بمبئی محلوج اینجاها را با محلوج جاهای دیگر رفسنجان، کلی فرق میگذارند.» (منبع: کتاب تاریخ انار، صفحه ۲۰)
عکسهای زیر مربوط به کشت پنبه در منزل قدیری است.
همچنین در انار واحدهای پنبه پاک کنی وجود داشته که هنوز یکی از این دستگاهها در انار وجود دارد. عکسهای این دستگاه در زیر آمده است.