شهرستان انار از جمله مناطق کمآب و خشک است و برداشت بیرویه آب در ۳۵ سال گذشته باعث افت شدید ذخایر آبهای زیرزمینی این منطقه شده است.
اغلب این آبهای زیرزمینی نیز توسط تعدادی عمده مالک از زیر زمین بیرون کشیده شده و بخش زیادی از آن به هدر رفته است اما این مالکان بزرگ که با آب و خاک این منطقه، سرمایههای زیادی اندوختهاند؛ برای شهرستان انار چه کردهاند؟
پاسخ روشن است: به جز تعدادی اندک که بخشی از سرمایه خود را برای آسایش و رفاه و توسعه شهرستان انار هزینه کردهاند؛ اغلب آنها، سرمایههایشان را در بانکها نگهداری میکنند.
این دسته از مالکان حق دارند درباره سرمایه خود تصمیم بگیرند اما اگر اندکی انصاف داشته باشند حتما میپذیرند با آبهای زیرزمینی این منطقه که حق آیندگان است، به چنین سرمایههایی دست یافتهاند؛ آبهایی که روز به روز از میزان آن کمتر میشود و نسل آینده با کمآبی شدیدتری مواجه خواهد بود.
از این مالکان باید پرسید حالا که آبهای زیرزمینی نسل آینده را خرج کردهاید و سرمایهای اندوختهاید؛ آیا نمیخواهید بخشی از آن را برای کم شدن از درد و رنج این مردم خرج کنید؟ آیا نمیخواهید به تجهیز و راهاندازی بیمارستان انار یاری برسانید تا دیگر هیچ بیماری به دلیل «از دست رفتن فرصتهای طلایی در هنگام انتقال به بیمارستانهای یزد یا رفسنجان» جانش را از دست ندهد؟
به خدا سوگند، کفن جیب ندارد که بتوان سرمایهها را با خود برد.
پروژه بیمارستان ۳۲ تختخوابی شهرستان انار که مدتی قبل کلنگ آن توسط استاندار کرمان به زمین زده شد، حداقل سه سال طول میکشد تا ساخت آن به پایان برسد اما آیا باید تا سه سال دیگر دست روی دست گذاشت و شاهد مرگ شهروندانی بود که به دلیل کمبود امکانات جانشان را از دست میدهند؟
آیا تا آن زمان نباید ساختمان فعلی بیمارستان را با کمک خیرین بهسازی و راهاندازی کرد؟
از زمان حضور خانم دکتر گنجی در انار، خون تازهای در رگهای بیمارستان و وضعیت درمانی جریان یافته است. این بانوی پرتلاش با کمک مسئولان شبکه بهداشت و درمان و تعدادی از مسئولان انار و برخی از نیکاندیشان و خیران، تحولات تازهای را در بیمارستان انار به وجود آورده است.
هر چند تعداد اندکی از مسئولان و بهانهجویان هم هستند که به جای یاری رساندن، عادت دارند فرش زیر پای تلاشگران را بکشند اما تاکنون که با عنایت پروردگار، کمک خیران و دعاهای خیر مردم در کار خود ناکام بودهاند.
کاش آن عده از مالکان بزرگ که هنوز ریالی برای بهسازی و راهاندازی بیمارستان انار هزینه نکردهاند، شیوه خیرین را که در واقع چهرههای ماندگار هستند، در پیش بگیرند. به خدا سوگند راه دوری نمیرود…