شامگاه پنجشنبه پنجم اسفند فیلم مستند «داد» بدون اینکه مجوز اکران عمومی داشته باشد، در مسجد صاحبالزمان (عج) انار نمایش داده شد.
در این خصوص ذکر چند نکته ضروری است:
۱- این فیلم در ابتدا قرار بود در تالار شهر نمایش داده شود اما به دلیل اینکه مجوز اکران عمومی نداشت، اجازه نمایش در تالار شهر را نیافت.
۲- به دنبال جلوگیری از اکران فیلم در تالار شهر، عوامل اکران فیلم آن را در مسجد صاحبالزمان (ع) نمایش دادند.
۳- بر اساس ماده دو آییننامه «نظارت بر نمایش فیلم و اسلاید و ویدیو و صدور پروانه نمایش آنها» مصوبه سال ۱۳۶۱ و اصلاحیه سال ۱۳۸۲ اکران فیلمها در سینماها، سالنهای عمومی و یا مکانهایی که مورد استفاده عموم قرار میگیرد، باید پروانه نمایش از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داشته باشند. در ادامه این ماده نیز آمده: «در صورت تخلف، به درخواست وزارت ارشاد یا ادارات تابعه درشهرستانها، از طریق نیروهای انتظامی جمهوری اسلامی از نمایش آن جلوگیری به عمل خواهد آمد.»
این آییننامه مصوب هیات وزیران نشان میدهد که هیچ فیلمی بدون مجوز اکران نمیتواند به نمایش عمومی گذشته شود.
۴- برخی افراد شاید ندانند که مجوز ساخت فیلم و مجوز اکران آن جداگانه است. مجوز ساخت از سوی شورای پروانه ساخت صادر میشود. پس از پایان ساخت فیلم، مجوز نمایش عمومی آن باید از سوی شورای صدور پروانه نمایش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر شود. به عنوان مثال هر ساله در جشنواره بینالمللی فیلم فجر، دهها فیلم نمایش داده میشود اما این فیلمها تا زمانی که مجوز اکران عمومی دریافت نکنند، نمیتوانند در سینماهای کشور، سالنهای عمومی و …. اکران شوند. مستند «داد» نیز از این قاعده مستثنا نیست، این فیلم بایستی مجوز اکران عمومی در سینماها، سالنهای عمومی و… را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داشته باشد اما عوامل اکران آن در انار چنین مجوزی را ارائه ندادهاند.
۵- بدون شک اصرار برخی افراد در انار بر اکران عمومی این فیلم و بیتوجهی به قوانین و مقررات، نشاندهنده هرج و مرج است. آن کسانی که مدعی دینمداری هستند و دیگران را به رعایت قوانین فرا میخوانند، خود باید بیشتر قانونمدارتر باشند. برخی افراد مدام میگویند که میرحسین موسوی و مهدی کروبی در انتخابات سال ۱۳۸۸ به قوانین تن نداند و هرج و مرج ایجاد کردند اما این افراد باید بدانند با بیتوجهیشان به قوانین اکران فیلم، دیگر حق ندارند بگویند موسوی و کروبی در سال ۸۸ قانون را رعایت نکردند. اگر این افراد به خود حق میدهند که برای اکران فیلم، ضوابط و قوانین را نادیده بگیرند باید این حق را به موسوی و کروبی هم بدهند که برای دفاع از خودشان، بگویند نتیجه انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۳۸۸ را نمیپذیریم.
۶- اگر قرار است هر کسی بر اساس میل شخصیاش و علیرغم ممنوعیت قانونی، در انار دست به اقداماتی بزند و نهادهای مسئول هم با وجود تعیین تکلیف قانونی اقدام عملی نکنند، بایستی این حق برای دیگران هم وجود داشته باشد که بر اساس سلایق خود در مکانهای عمومی اقدامات مورد نظر خود را انجام دهند و هیچ نهادی هم متعرض آنها نشود. قطعا هیچ کس چنین وضعیتی را که یک هرج و مرج تمام عیار است، نمیپسندد و به همین دلیل امید است که اصرار بر قانونگریزی متوقف شود. نباید اجازه داد در میانه اختلافات سیاسی، قانون قربانی شود.
۷- علاقهمندان این مستند در انار بهتر است از سازندگان آن بخواهند که مجوز اکران عمومی این فیلم را دریافت کنند و سپس نه یک شب بلکه هر تعداد شبی که دوست دارند و در هر جای عمومی در انار که تمایل دارند، آن را نمایش دهند. ما هم به عنوان تماشاگر به پای این تماشای این فیلم خواهیم نشست.
قانون یا بیقانونی؛ مساله فقط این است…